ARMIA • XXI wiek stał się nowym etapem w podroży ludzkości, przyniósł nowe szanse na rozwój, ale również nowe wyznania i zagrożenia. Wielu osobom wydawało się, że wraz z rozwojem technologi i powstaniu zglobalizowanego świata nastanie nowa epoka pokoju i dobrobytu, w której nie będziemy musieli się martwic o swoje bezpieczeństwo, gdzie nie będzie już rywalizacji między państwami, lecz wspólne dążenie do dalszego rozwoju w pokoju. Mówiło się wręcz o końcu historii, że po upadku ZSRR nie będzie już więcej wojen. Tak można było sądzić na samym początku tych zmian w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, kiedy USA były tak potężne, że żadne państwo nie mogło im w żaden sposób rzucić wyzwania. Tej iluzji ulegli również nasi ówcześni politycy, większość z nich nadal żyje w tej iluzji, że inni na czele z USA zapewnią nam bezpieczeństwo. Polsce udało się wstąpić do struktur Sojuszu Północnoatlantyckiego, co jest ogromną wartością dla naszego państwa. Niestety, nasi decydenci zapomnieli o jednym - sojusz może wzmocnić nasze bezpieczeństwo, ale nie zapewni nam go w pełni. Sami musimy się o nie zatroszczyć.

Historia naszego państwa i narodu sięga ponad 1000 lat w przeszłość, była ona w wielu wypadkach bardzo dramatyczna i bolesna. Nasze dzieje są zapisem nieustannych walk. Nasi przodkowie walczyli o swój byt w tej części Europy. Nie możemy zapominać, w jakim miejscu jest położone nasze państwo. Jesteśmy narodem, który posiada swe państwo w samym sercu Europy, w centrum, które jest dla nas ogromnym atutem, ale jednocześnie stawia nas nieustannie przed nowymi wyzwaniami oraz powoduje zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa. Marszałek Józef Piłsudski mawiał, że Polska musi być wielka, albo nie będzie jej wcale. Jego słowa można odczytać jako przesłanie do budowy na tyle silnego państwa, aby mogło zapewnić bezpieczeństwo dla swych obywateli. W dobie XXI wieku uległo zmianie postrzeganie bezpieczeństwa, do siły militarnej państwa dołączyły inne czynniki, takie jak wielkość i potencjał gospodarki, rozwój ekonomiczny, zasoby w surowce, w szczególności te energetyczne, zamożność społeczeństwa i jego rozwój. Nie zmienia to jednak faktu, ze siła militarna nadal jest bardzo ważnym czynnikiem, świadczącym o sile państwa. Siły Zbrojne RP są gwarantem naszej niepodległości, suwerenności, nienaruszalności granic i integralności terytorialnej naszego państwa. Są ostatecznym i decydującym argumentem w polityce.

Polska po 1989 roku powróciła na drogę przemian i rozwoju, która została brutalnie przerwana w 1939 roku, kiedy przegraliśmy swoją wojnę obronną we wrześniu '39 roku dostając się pod okupację niemiecką, a następnie, od 1945 do 1989, pod sowiecką dominację. Polska historia to historia pełna bohaterstwa, męstwa i odwagi naszych żołnierzy. Niejednokrotnie stawali do boju z liczniejszym przeciwnikiem, którego zwyciężali. Na przestrzeni dziejów zmieniał się oręż naszej armii, aby był jak najlepszy do potrzeb aktualnego pola walki. Broń ulegała zmianom, lecz niezmiennymi czynnikami, które wpływają na wynik starć, są duch i wola walki, świetne umiejętności i wyszkolenie żołnierzy oraz dowódców. Obecnie też się nic nie zmieniło. Nadal na polu walki XXI wieku liczy się dobre uzbrojenie i wyszkolenie, umiejętności, wola i duch walki żołnierzy. Polskie Siły Zbrojne mogą czerpać garściami z naszej historii jak należy walczyć i bronić swej niezawisłości i niezależności, kiedy inne argumenty zawiodły. Wojsko Polskie ma być przygotowane do obrony naszej Ojczyzny w dobie technologi XXI wieku. Musimy wyposażyć i przygotować wojsko do ewentualnego konfliktu. Ostanie lata pokazały, że ład międzynarodowy, który jest podstawą współczesnego pokoju i bezpieczeństwa, jest zagrożony. Dynamika zmian, które zachodzą w systemie bezpieczeństwa Polski, są największe od upadku ZSRR. Możemy obserwować istotne zmiany nie tylko polityczne, ale również gospodarcze, społeczne czy kulturowe. Zachodzące zmiany, niekiedy wręcz gwałtowne, powodują zmiany w środowisku bezpieczeństwa, podczas których pojawiają się nowe wyzwania i zagrożenia, do których muszą być przygotowane nasze Siły Zbrojne.

Dlatego jako KUKIZ15:

• Odbudujemy nasze zdolności obronne, tak skutecznie zniszczone przez ostatnie lata, przez co staliśmy się niemal bezbronnym państwem. Musimy być gotowi do samodzielnej obrony, która może być wsparta pomocą sojuszniczą. Najpierw sami musimy się bronić na tyle długo, aby dać szansę sojusznikom na przyjście nam z pomocą.

• Odbudujemy i zwiększymy w naszych wojskach operacyjnych ich potencjał do prowadzenia działań w zakresie obrony naszych granic i terytorium. Wojska operacyjne muszą zyskać nowe zdolności na polu rozpoznania, prowadzania ognia, łączności, siły ognia, logistyki i interoperacyjności z wojskami sojuszniczymi.

• Postawimy na swój własny przemysł zbrojeniowy i dalszy jego rozwój. Nie dopuścimy do dalszego jego upadku. Skupimy się na rozwoju tych programów, które nasza "zbrojeniówka" może wykonać samodzielnie lub być głównym liderem. Na tym polu mamy pewne sukcesy, z których możemy być dumni. Udało nam się opracować i wdrożyć w naszych siłach zbrojnych unikatowy na skalę światową system rozpoznania i kierowania ogniem artylerii, pod którego wrażeniem są nawet sami Amerykanie. Podobny system wdrażają również Rosjanie, nauczeni doświadczeniem ze wschodniej Ukrainy.

• Stworzymy trwały mechanizm, w którym na stałe wdrożymy współpracę firm cywilnych i wojskowych, tak aby by powstał system współdziałania rynku cywilnego z wojskiem przy opracowywaniu, planowaniu potrzeb modernizacyjnych wojska i samego przeprowadzenia i wdrażania programów modernizacji sprzętu.

• Zakończymy traktowanie armii i państwowych spółek zbrojeniowych jako powyborczy łup kolejnej ekipy partyjnej, która akurat dorwała się do władzy.

• Odbudujemy nasze zasoby mobilizacyjne, poprzez jak najlepsze szkolenia dla obywateli, chcących nabyć odpowiednie umiejętności do obrony kraju.

• Stworzymy system szkolenia, który będzie wykorzystywał doświadczanie byłych żołnierzy, którzy przez okres swej służby stali się specjalistami w swym fachu. Obecnie bezproduktywnie odchodzą oni ze służby, a ich doświadczenie nie jest wykorzystywane ani przekazywane innym żołnierzom. Stworzymy swoistą sztafetę wymiany doświadczenia i umiejętności w wojsku.

• Nigdy nie pozostawimy swojemu losowi żadnego polskiego weterana, który służąc Polsce odniósł rany, nie będziemy odwracać się do nich i ich rodzin plecami.

• Zwiększymy nakłady na modernizację techniczną Sił Zbrojnych RP. Zwiększenie nakładów na modernizację jest koniecznością, wynikającą z kilkunastu lat zaniedbań. Dla części osób może to być nie do przyjęcia, ale nie mamy wyjścia, musimy to zrobić. Pod tym względem jesteśmy postawieni pod ścianą przez to, że poprzednie ekipy partyjne lekceważyły potrzeby Wojska Polskiego.

• Stworzymy Narodowy, ponadpartyjny Program Modernizacji Sił Zbrojnych, który będzie wyznacznikiem do prowadzenia systematycznej modernizacji technicznej sił zbrojnych, niezależnie od tego, kto będzie rządził.

Musimy sobie uświadomić, że Siły Zbrojne nie należą do żadnej ekipy partyjnej, nie są ich kolejną zdobyczą polityczną. Dobór kadry dowódczej nie może być dyktowany kluczem przychylności i sympatii dla danej partii. Dla nas Wojsko Polskie jest wartością samą w sobie, o którą należy dbać, bo to Wojsko jest ostatecznym argumentem, który będziemy mogli użyć do swej obrony, kiedy inne zawiodą.

Dla nas najważniejszym wyznacznikiem, którym się kierujemy w sprawach dotyczących Sił Zbrojnych, jest to, żeby osoby reprezentujące Państwo Polskie mogły spojrzeć w oczy obywatelom i powiedzieć, że uczyniły wszystko co w ich mocy, aby jak najlepiej wyszkolić, wyposażyć i uzbroić żołnierzy idących do walki na współczesnym polu walki.

Dla nas sprawa bezpieczeństwa nie ma barw politycznych, jest tym obszarem, na którym nie powinno być żadnych podziałów politycznych.

AUTOR TEKSTU:
Mateusz Duch • K15 Warszawa 🇵🇱

UKŁAD WIZUALNY:
Tomasz Idaszek • K15 Wrocław 🇵🇱